Wstępna ocena jakości powietrza i klasyfikacja stref sporządzona została na podstawie art. 88 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627).
     Celem oceny jest ustalenie odpowiedniego sposobu oceny jakości powietrza odpowiednio do art. 90 ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz wymogów określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 87, poz. 798).
     Klasyfikacja stref na potrzeby monitorowania jakości powietrza odnosi się do kryteriów uwzględniających następujące cele określone jako:
     - Ochrona zdrowia ludzi (w zakresie: SO2, NO2, pyłu PM10, ołowiu, CO, benzenu i O3),
     - Ochrona roślin (w zakresie: SO2, NOx i O3).
     Zgodnie z ustawą - Prawo ochrony środowiska, strefą jest obszar aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy lub obszar powiatu, który nie wchodzi w skład aglomeracji.
     Każdej strefie przydzielona została odrębna klasa zarówno dla celu ochrona zdrowia jak i dla celu ochrona roślin. Poziomy odniesienia dla stężeń substancji stanowią tzw. "wartości progowe", z którymi porównano stężenia danego zanieczyszczenia na obszarze strefy.
     Górne i dolne progi oszacowania dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, tlenków azotu, pyłu PM10, ołowiu, tlenku węgla, benzenu i ozonu odniesione do wartości dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania w roku kalendarzowym określa załącznik nr 1 do rozporządzenia z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 87, poz. 798). Górny oraz dolny próg oszacowania oznacza procentową część dopuszczalnego poziomu danej substancji.
     Zgodnie z § 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu próg oszacowania uznawany jest za dotrzymany:
     - w przypadku benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu i pyłu PM10, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był on przekraczany co najwyżej w dwóch odrębnych latach,
     - w przypadku ozonu, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był on przekraczany najwyżej w jednym roku.
     Klasyfikacja stref, w trybie art. 88 ustawy Prawo ochrony środowiska, sporządzona została w roku 2001 jako "Ocena wstępna zanieczyszczenia (jakości) powietrza w woj. świętokrzyskim" - opracowanie wykonane przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Oddział Kraków.
     Prezentowane wyniki klasyfikacji, stanowią zaktualizowaną w roku 2002 "Ocenę wstępną ..." w związku z zapisem zawartym w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085), określającym termin wyodrębnienia stref do dnia 31 marca 2002 r. Wyodrębniono na tej podstawie strefy w oparciu o dane z poprzednich pięciu lat tj. z lat 1997-2001.
     W przypadku braku dostatecznych danych pomiarowych, strefę sklasyfikowano w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony w przytoczonym powyżej opracowaniu IMGW O/Kraków, w tym na podstawie rozkładów przestrzennych stężeń opartych na modelu Gaussa RMG, a także na podstawie analogii do innych stref oraz obiektywnych metod szacowania.
     Przy klasyfikacji stref, wykonanej odrębnie pod kątem poziomu każdej substancji, zastosowano obowiązujące dla stref (poza aglomeracjami) symbole:
     klasa I - poziom substancji przekracza górny próg oszacowania (SO2, NO2, PM10, Pb, CO, benzen, O3)
     klasa II - poziom substancji nie przekracza górnego progu oszacowania i jest wyższy od dolnego progu oszacowania oszacowania (SO2, NO2, PM10, Pb, CO, benzen),
     klasa IIIb - poziom substancji nie przekracza dolnego progu oszacowania (SO2, NO2, PM10, Pb, CO, benzen),
     Zbiorcze zestawienie wyników klasyfikacji poszczególnych stref, pod kątem poziomu danej substancji, przedstawia się następująco: Klasyfikacja stref (art. 88 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska)
     Wyniki oceny stref dla poszczególnych zanieczyszczeń, sporządzonych według kryterium ochrony zdrowia i kryterium ochrony roślin przedstawiono również graficznie na załączonych mapach:
Dwutlenek azotu - kryterium ochrony zdrowia.
Dwutlenek siarki - kryterium ochrony zdrowia.
Pył zawieszony PM10 - kryterium ochrony zdrowia.
Ołów - kryterium ochrony zdrowia.
Tlenek węgla - kryterium ochrony zdrowia.
Benzen - kryterium ochrony zdrowia.
Ozon - kryterium ochrony zdrowia.
Tlenki azotu - kryterium ochrony roślin.
Dwutlenek siarki - kryterium ochrony roślin.
Ozon - kryterium ochrony roślin.

     Sporządzona, w oparciu o analizę stanu zanieczyszczenia powietrza na danym obszarze, wstępna ocena jakości powietrza w województwie, oznaczana umownie symbolem OW, umożliwia właściwe zaplanowanie docelowego systemu ocen bieżących w sposób zgodny z postanowieniami art. 90 ustawy - Prawo ochrony środowiska i wymogami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 87, poz. 798).
     Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których pozom substancji przekracza górny próg oszacowania (klasa I) dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych rozumianych jako pomiary automatyczne lub jako pomiary manualne prowadzone w sposób systematyczny, odpowiednio do metodyk referencyjnych, w stałych punktach pomiarowych. Do ocen tych można dodatkowo wykorzystać metody modelowania. W pozostałych przypadkach możliwa jest ocena poziomu substancji w powietrzu na podstawie kombinacji pomiarów i metod modelowania albo samodzielnego stosowania modelowania lub innych technik szacowania. W strefach, w których pozom substancji nie przekracza dolnego progu oszacowania oceny można dokonać wyłącznie na podstawie metodyk modelowania lub innych technik szacowania, w szczególności pomiarów okresowych i szacunków obiektywnych na podstawie analizy emisji.
     Następna klasyfikacja stref, na potrzeby odpowiedniego sposobu oceny jakości powietrza w strefach, przeprowadzona zostanie dopiero za 5 lat, o ile nie zaistnieją warunki dotyczące zmiany emisji określone w art. 88 ust. 4 cyt. ustawy Prawo ochrony środowiska.