Do końca 1997 r. dopuszczalne stężenia substancji zanieczyszczających powietrze określało rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem (Dz. U. Nr 15, poz.92).
W związku z nowelizacją ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska podjętą w dniu 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 133, poz. 885) dotychczasowe przepisy prawne określające dopuszczalne normy stężeń z dniem 31 grudnia 1997 r. straciły swą moc obowiązującą. Zastąpione one zostały nowym aktem prawnym jakim jest rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, poz.355).
Poniżej, w tabeli 3, przytoczono normy imisji (stężeń) obowiązujące do końca 1997 r. w związku z prezentacją danych pomiarowych za ten okres oraz dodatkowo nowe normy wprowadzone w 1998 r.
Wyniki pomiarów odnoszone mogą być do norm:
stężeń chwilowych - jako
średniej ilości substancji zanieczyszczającej (w ug
lub mg) w 1 m3 powietrza, mierzonych w okresie 30
minut - D30
stężeń średniodobowych - jako średniej ilości substancji
zanieczyszczającej (w ug lub mg) w 1 m3 powietrza , mierzonych
w okresie 24 godzin - D24
stężeń średniorocznych - jako wartości średniej ze stężeń
średniodobowych z całego roku - Da
Tabela 3 Ponadto dla potrzeb statystyki poglądowej posługiwać się można także nienormowanym stężeniem średniomiesięcznym - jako wartością średnią z dobowych stężeń pomierzonych w danym miesiącu - Dm, a także :
- stężeniem średnim w sezonie ciepłym - obliczanym jako wartość średnia arytmetyczna ze stężeń dobowych w okresie: IV-IX
- stężeniem średnim w sezonie zimnym - obliczanym jako wartość średnia arytmetyczna ze stężeń dobowych w okresie : I-III, X-XII.