Wyniki oceny rzek pod względem hydrobiologiczna

Wzorem lat ubiegłych w 1998 roku badania hydrobiologiczne rzek obejmowały oznaczenia chlorofilu “a” i indeksu saprobowości. Badania te prowadzono w 16 punktach pomiarowo-kontrolnych monitoringu podstawowego (z częstotliwością 1 x w m-cu) i 28 ppk monitoringu regionalnego (z częstotliwością 1 x w kwartale).

Analiz hydrobiologicznych nie włączono do klasyfikacji odcinkowej ze względu na zbyt małą ich ilość. Wyniki te nie decydowały o klasie czystości rzek i nie miały wpływu na ocenę ogólną. Tylko dwie rzeki, Kamienną i Nidę (z Białą Nidą) kontrolowano na całej długości, a pozostałe - w punktach ujściowych.

Indeks saprobowości (obliczany w ppk monitoringu podstawowego na podstawie analiz biosestonu, a w ppk monitoringu regionalnego - sestonu i peryfitonu) przyjmował wartości od 1,96 do 2,83, czyli odpowiadał klasie II i III.

Chlorofil “a” - wskaźnik koncentracji biomasy fitoplanktonu rzek w większości badanych punktów osiągał stężenia mieszczące się w granicach norm I klasy czystości, sporadycznie II klasy i non. Ponadnormatywne wartości chlorofilu “a” występowały wiosną i latem (kwiecień, lipiec, sierpień) w Kamiennej na odcinku od Nietuliska do Bałtowa, w Kamionce - ppk Bzin i Maskalisie - ppk Szczytniki.