CZĘŚĆ IV. HAŁAS

1.
Podstawy oceny zagrożeń


      Przedstawiona ocena stanu zagrożenia środowiska hałasem, oparta jest na badaniach zrealizowanych w 2001 r. przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Kielcach, w ramach monitoringu hałasu oraz kontroli i ewidencji obiektów emitujących hałas, wynikających z "Programu monitoringu jakości środowiska w województwie świętokrzyskim na lata 2000-2002". Badania te obejmowały:
     - planowe, cykliczne pomiary hałasu komunikacyjnego w miastach - plany akustyczne miast;
     - planowe pomiary hałasu drogowego przy głównych trasach komunikacyjnych;
     - planowe i interwencyjne kontrole zakładów przemysłowych oraz obiektów usługowych emitujących hałas do środowiska.
     Plany akustyczne miast oraz pomiary hałasu drogowego przy głównych trasach komunikacyjnych określają obszary o ponadnormatywnym poziomie hałasu i zawierają analizę zagrożeń z tym związanych. Opracowania te przekazywane są organom administracji oraz zarządcom dróg do wykorzystywania w podejmowaniu odpowiednich działań na rzecz likwidacji uciążliwości powodowanej nadmiernym hałasem.
     Kontrole zakładów i obiektów emitujących hałas prowadzone są w celu określenia decyzją administracyjną dopuszczalnego poziomu emisji hałasu do środowiska w oparciu o zróżnicowane w zależności od przeznaczenia terenu normy dopuszczalne, bądź egzekwowania od podmiotów, które już posiadają tego rodzaju decyzje obowiązujących je warunków korzystania ze środowiska.
     Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627) zastępująca ustawę z 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska, uwzględniła wymagania dotyczące hałasu zawarte w dyrektywach Unii Europejskiej. Wprowadziła regulacje dotyczące określenia w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego wymagań akustycznych środowiska w powiązaniu z dopuszczalnymi poziomami hałasu w środowisku, które ustalone zostaną dla poszczególnych rodzajów terenów o określonych funkcjach i zagospodarowaniu.
     Oceny stanu środowiska dokonywane będą obowiązkowo dla aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, oraz terenów na których poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny. Ponadto powiatowy program ochrony środowiska będzie mógł określać także inne tereny dla których dokonywana ma być ocena stanu akustycznego środowiska. Na potrzeby ocen stanu akustycznego środowiska starosta będzie sporządzał, co 5 lat, mapy akustyczne. Obowiązek wykonywania pomiarów i sporządzania map akustycznych nałożony został także na zarządzających drogami, liniami kolejowymi i lotniskami, a odnosi się do terenów na których prowadzona eksploatacja powoduje przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu. Mapy te, po włączeniu do kompleksowych map aglomeracji i terenów na których poziom jest przekroczony będą stanowiły podstawę do opracowania przez starostę (wojewodę) programów ochrony środowiska przed hałasem.
     Tereny, na których poziom hałasu jest przekroczony w stopniu wymagającym podjęcia przedsięwzięć ochronnych w pierwszej kolejności określane zostały w ustawie jako tereny zagrożone hałasem. O zaliczeniu obszaru do tego rodzaju terenów decydować będzie przekroczenie ustalonych odrębnie wartości progowych.
     W roku 2001 ustawa Prawo ochrony środowiska funkcjonowała bez rozporządzeń wykonawczych, które ustalałyby nowe dopuszczalne, a także progowe wartości hałasu w środowisku, stąd wypełniając delegację zawartą w art. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085), oceny i prezentacji wyników badań dokonano w odniesieniu do wartości dopuszczalnych określonych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 roku (Dz. U. Nr 66, poz. 64) i przytoczonych w tabeli 68.