CZĘŚĆ IV. HAŁAS

Joanna Jędras, Anna Kubara

2.    Hałas komunikacyjny

2.1. Badania hałasu w miastach

     Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska, starosta jest odpowiedzialny za dokonywanie ocen w formie map akustycznych opracowywanych i aktualizowanych w cyklach 5 letnich. Mapy akustyczne opracowuje także zarządzający drogą lub linią kolejową w przypadkach oddziaływania akustycznego tych obiektów na znacznych obszarach. Dlatego też od roku 2003 WIOŚ nie prowadził badań klimatu akustycznego w miastach na terenie województwa, a ostatnie plany akustyczne wykonano w 2002 roku dla Starachowic i Staszowa.
     W niniejszym opracowaniu poddano analizie wyniki pomiarów hałasu wykonywane
w miastach w latach 1995-2002. Niektóre charakterystyki dotyczące występujących tam warunków akustycznych zestawiono w tabeli 53. Są to miasta zróżnicowane pod względem: powierzchni, ludności, długości ogółu przebadanych ulic, liczby ludności przebywającej w zasięgu dokuczliwego hałasu. Dla każdego z miast opracowano plany akustyczne, publikowane w poprzednich raportach.
     Analizując wielkości charakterystyczne, uzyskane z badań, wykorzystane do sporządzania ocen akustycznych, na plan pierwszy wysuwa się miasto Kielce, dla którego pomiary z 1999 roku wykazały najwyższe wartości natężenia ruchu pojazdów (maksymalne - 2980 poj./godz. oraz średnie - 1092 poj./godz.), a także równoważnego poziomu dźwięku (maksymalny - 77,6dB oraz średni - 71,8dB).
     Średni poziom dźwięku nie przekraczał wartości dopuszczalnej (60dB) w miastach: Bodzentyn (1996r.), Nowa Słupia (1996r.), Opatów (2001r.), Sandomierz (2000r.), Suchedniów (1997r.), Wąchock (1998r.). Dla pozostałych miast przekroczenia mieściły się w przedziale 1,2-4,5dB.
     Na ponadnormatywny hałas pochodzący od miejskich układów komunikacyjnych narażony był znaczny procent ogółu ludności poszczególnych miast. Tylko w Busku Zdroju, Opatowie i Wąchocku nie przekroczył on 50%, ale w pozostałych miastach osiągał wartości nawet powyżej 70%, a w przypadku Nowej Słupi ludność narażona na ponadnormatywny hałas stanowiła aż 84,3%. Dla miasta Kielce wielkość ta, z uwagi na niebezpieczeństwo popełnienia dużego błędu, nie została oszacowana.
     Możliwość przybliżenia trendu zmian klimatu akustycznego występuje w odniesieniu do Starachowic, poddanych ocenie dwukrotnie w ciągu analizowanych lat. W porównaniu z rokiem 1996, w którym przebadano zbliżoną długość ulic, obserwujemy w 2002 roku niekorzystne zmiany w postaci zwiększenia średniego natężenia ruchu pojazdów z 209 do 244 poj./godz. oraz średniej wielkości poziomu dźwięku z wartości 59,9 do 62,7dB. Korzystne jest natomiast zmniejszenie o ponad 20% liczby ludności stale lub okresowo narażonej na ponadnormatywny hałas.
     Charakterystykę hałasu w wybranych miastach województwa świętokrzyskiego na podstawie badań WIOŚ w Kielcach przedstawiono w tabeli 53 i na rys 36.



<< poprzednia strona <<                  spis treści               >> następna strona >>