|
Ocena jakości w zbiornikach zaporowych
Do tej pory nie ma obowiązującej odrębnej metody klasyfikacji wód zbiorników zaporowych. Uzyskane wyniki badań odniesiono do wartości normatywnych wskaźników zanieczyszczeń śródlądowych wód powierzchniowych zawartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 5 listopada 1991r. (Dz. U. nr 116, poz. 503).
Zbiorniki małej retencji objęte badaniami wykorzystywane są przede wszystkim do celów przeciwpowodziowych, rekreacyjnych i wędkarskich, w związku z tym czystość wody nie powinna przekraczać normatywów II klasy.
W roku 2000 najczystszym spośród badanych zbiorników była Lubianka, której wody uzyskały II klasę czystości w obydwu seriach badań; wiosennej i jesiennej. Wody zbiorników Borków i Sielpia zakwalifikowano do III klasy czystości. Jakość wód pozostałych zbiorników nie odpowiadała normom żadnej z klas czystości głównie ze względu na: azotyny, odczyn, zawiesinę, BZT5, fosfor ogólny i miano Coli.
Ocenę jakości wód zbiorników zaporowych badanych w latach 1999 i 2000 przedstawiono w tabeli nr 4.
|