WIOŚ Kielce
Raporty
 
Rzeki 2001
Spis Treści
Wykaz oznaczeń
 
Wstęp
Fizyko-chemiczna
Bakteriologiczna
Hydrobiologia
Ogólna
 
Nida
Kamienna
Pilica
Nidzica
Czarna Staszowska
Koprzywianka
Opatówka
Wisła
 
Zbiorniki
Podsumowanie
 
Tabele
Rysunki
Ocena m. bezpośrednią
Hydrografia             Jakość wód

ZLEWNIA OPATÓWKI
Zlewnia Opatówki leży we wschodniej części województwa świętokrzyskiego w obrębie Wyżyny Sandomierskiej (zwanej też Wyżyną Opatowską) oraz Niziny Nadwiślańskiej (w ujściowym odcinku rzeki). Opatówka jest lewostronnym dopływem Wisły o długości 51,5 km i powierzchni zlewni 281,5 km2, wpadającym do niej w 281,9 km biegu. Jest ciekiem silnie erodującym, charakteryzuje się wąskim, mocno wciętym korytem o dużym, średnio 2% spadku podłużnym. Zlewnia rzeki jest mała o długości 40 km i średniej szerokości 10 km. Zasilana jest przez niewielkie cieki stałe i okresowe, mokradła i źródła, wody opadowe.

Zalesienie zlewni jest znikome, stanowi zaledwie 1% czyli około 3 km2 jej powierzchni. W związku z tym bilans wodny jest niekorzystny, nie ma możliwości retencji, a wody zasilające zlewnię spływają bezużytecznie, wywołując szkody erozyjne. Największy odpływ obserwowano w okresach chłodnych (od listopada do kwietnia).
Wyżyna Sandomierska stanowi geologiczne przedłużenie Gór Świętokrzyskich, ale we wschodniej części na skały paleozoiczne są nałożone osady morskie transgresji mioceńskiej. Najstarsze osady tworzące te struktury pochodzą z kambru, a także z ordowiku, syluru, dewonu i permu. Mezozoiczną otoczkę Gór Św. stanowią osady triasu i jury. Osady trzeciorzędowe występują tylko we wschodniej części zlewni.

W górnej części zlewni osady czwartorzędowe zalegają bezpośrednio na skałach mezozoiczno - paleozoicznych, co było wynikiem denudacji trzeciorzędowej. W plejstocenie obszary zlewni Opatówki uległy dwukrotnemu zlodowaceniu, w czasie których powstały dwa pokłady lessu. Grubość pokrywy lessowej jest obecnie silnie zredukowana i nierównomierna, waha się od 0,5 m w Łukawie do 24 m w okolicach Opatowa, Adamowa, Karwowa, Tudorowa i Wilczyc. Na pozostałych terenach pokrywa lessowa jest średniej grubości, a w dolnej części zlewni płytka i występuje sporadycznie.

HYDROGRAFIA