|
|
ZLEWNIA CZARNEJ STASZOWSKIEJ
Czarna Staszowska ma źródła w bagnach Białe
Ługi na zachód od wsi Cisów, u podnóża Stołowej Góry Pasma
Cisowskiego w południowo - wschodnim obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich.
Jako lewobrzeżny dopływ Wisły, o długości 61 km i powierzchni
zlewni 1358,6 km2, uchodzi do niej w 222,0 km biegu. Zlewna
jej obejmuje południowy fragment Wyżyny Kieleckiej (Góry Świetokrzyskie,
Pogórze Szydłowskie) i wschodnią część Niecki Nidziańskiej
(Niecka Połaniecka).
Do ważniejszych dopływów Czarnej Staszowskiej należą: Czarna
spod Drugni i Wschodnia (jako prawobrzeżne) oraz Łagowica,
dopływ z Czernicy, dopływ z Rytwian (jako lewobrzeżne). Pomiędzy
Rakowem a Korytnicą wody Czarnej Staszowskiej i wpadającej
do niej Łagowicy zostały spiętrzone tworząc największy w naszym
województwie zbiornik zaporowy Chańcza. Za Staszowem w pobliżu
miejscowości Rytwiany rzeka zasila duży kompleks stawów rybnych.
Łagowica o długości 29,3 km i powierzchni zlewni 197, 3 km2,
wypływa na południowych stokach Wału Małacentowskiego w Górach
Świętokrzyskich i uchodzi do Czarnej Staszowskiej w 41,4 km
tuż za Rakowem. Największe dopływy uchodzą z lewej strony
rzeki; są to: Wszachówka i dopływ z Woli Jastrzębskiej.
Wschodnia największy dopływ Czarnej Staszowskiej uchodzi do
niej w 6,1 km na wysokości Połańca. Rzeka bierze początek
w miejscowości Podedworze koło Chmielnika, płynie w kierunku
południowo wschodnim osią Niecki Połanieckiej. Długość rzeki
wynosi 48,5 km, powierzchnia zlewni 680,3 km2. Do największych
jej dopływów należą: Pęcznik I zwany Sanicą (o długości 28,8
km, powierzchni zlewni 255,1 km2) i Pęcznik II jako prawobrzeżne
oraz Radnia (o długości 19,6 km, powierzchni zlewni 108,5
km2 ) i dopływ z Wierzbicy jako lewobrzeżne.
Ukształtowanie powierzchni zlewni jest zróżnicowane. Północna
część jest wyżynna ze stromymi, gęsto usytuowanymi wzniesieniami
(Wał Małacentowski; wzniesienia 340 - 370 m, Pasma: Orłowińskie;
góra Kiełki 462 m, Cisowskie; Włochy 427 m i Ociesęckie; Igrzycznia
350 m npm). Wzgórza porastają lasy jodlowo - bukowe. Środkowa
część zlewni jest łagodnie pagórkowata, a południowa niskofalista
i płaskorówninna. Pogórze Szydłowskie charakteryzuje się wysoczyznami
o łagodnie wydłużonych wzgórzach z wysokościami w przedziałach
180 - 190 i 220 - 300 m npm Obszar ten przecinają głębokie
doliny Łagowicy, Cz. Staszowskiej.
 |