WIOŚ Kielce
Raporty
 
Rzeki 2001
Spis Treści
Wykaz oznaczeń
 
Wstęp
Fizyko-chemiczna
Bakteriologiczna
Hydrobiologia
Ogólna
 
Nida
Kamienna
Pilica
Nidzica
Czarna Staszowska
Koprzywianka
Opatówka
Wisła
 
Zbiorniki
Podsumowanie
 
Tabele
Rysunki
Ocena m. bezpośrednią
Hydrografia Położenie Klimat Gleby     Żródła zanieczyszczeń Jakość wód
Zlewnia PILICY
Zlewnia Pilicy leży w obszarze Wyżyny Przedborskiej (Wzgórza Opoczyńskie i Łopuszańskie, Pasmo Przedborsko - Małogoskie, Niecka Włoszczowska), zachodniej części Wyżyny Kieleckiej (Garb Gielniowski, Płaskowyż Suchedniowski) i niewielkiego fragmentu Niecki Nidziańskiej (Płaskowyż Jędrzejowski). Pod względem morfologicznym zlewnia jest bardzo urozmaicona. Północna część zlewni leży w obrębie pokrywy permsko - mezozoicznego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich. Najwyższe wzniesienia, zbudowane z osadów jurajskich, występują w rejonie Wzgórz Koneckich i Niekłańsko - Bliżyńskich (Góra Piekło 362 m, Czarniecka Góra 330 m, Kamieniarska Góra 334 m npm).
Wzgórza Łopuszańskie i Opoczyńskie są łagodnie pagórkowate, niskofaliste, zasypane piaskami, żwirami ze zjawiskami krasowymi w wapieniach zalegających pod pokrywą gliny zwałowej. Podwójne, monoklinalne Pasmo Przedborsko - Małogoskie, zbudowane z górnojurajskich wapieni i kredowych piaskowców, ma rzeźbę pagórkowatą (wysokość względna 60 - 100 m). Bezwzględne wysokości wzgórz wapiennych dochodzą do 326 m (Góra Skórkowska), a piaskowcowych - do 351 m (koło wsi Cieśle).
Ciągłość pasma przerywa rzeka Czarna Włoszczowska. Najniższe tereny ciągną się wzdłuż dolin rzecznych, gdzie na nieprzepuszczalnym podłożu (mułowce, łupki ilaste, iły zastoiskowe) rozwinęły się bagna i torfowiska (górna część dorzecza Czarnej Włoszczowskiej, środkowa - Cz. Malenieckiej, okolice Włoszczowej). Tereny te są porośnięte podmokłymi lasami (najczęściej czarną olszą). Pilica od Koniecpola po ujście rzeki Czarnej Włoszczowskiej przepływa przez szeroką do kilkunastu kilometrów kotliną, wypełnioną zwydmionymi piaskami i zabagnieniami.
W rejonie Włoszczowej dominującą jednostka morfologiczną są płaskie lub lekko faliste równiny denudacyjne, rozwinięte na osadach kredy i czwartorzędu ze wzniesieniami od 220 do 260 m npm. W okolicach Kurzelowa występują wzgórza i wały wydmowe. Południowa część zlewni (gm. Słupia Jędrzejowska) jest wyżynna, łagodnie sfalowana. Między Sędziszowem a Szczekocinami wzniesienia przekraczają 300 m npm. Pas wzniesień oddziela od Wyżyny Miechowskiej martwa dolina łącząca Mierzawę z Pilicą.

Położenie, budowa, rzeźba terenu