CZĘŚĆ V. ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA HAŁASEM

1. Informacje wstępne

     Wszystkie niepożądane, dokuczliwe lub szkodliwe dźwięki, przenoszone drogą powietrzną do organu słuchu, nazywamy hałasem. 
     Natężenie hałasu w środowisku określa się wartością poziomu dźwięku mierzoną w decybelach. Wielkość poziomu dźwięku wyznaczana jest przez pomiary i obliczenia, przy czym wyniki badań muszą być reprezentatywne dla zmienności wartości poziomu dźwięku w danym rejonie. Podstawowym wskaźnikiem klimatu akustycznego jest równoważny poziom dźwięku, który również może być wyznaczony jako "suma" poziomów odnoszących się do różnych źródeł. Otrzymaną w ten sposób wielkość można określić jako poziom hałasu otoczenia, i nazywać klimatem akustycznym. Równoważny poziom dźwięku ściśle związany jest również z czasem jego trwania. Przenikający do środowiska hałas może być uciążliwy, czyli utrudniający życie, dokuczliwy, czyli powodujący szkodliwą uciążliwość oraz szkodliwy, gdy jego wartość przekracza dopuszczalny poziom, tzw. poziom progowy. Tereny, na których eksponowany jest hałas o szczególnie wysokim poziomie, przy którym zauważa się wyraźny wpływ na zdrowie, zaliczamy do terenów o szczególnej uciążliwości hałasu. Obszary te wymagają szybkiej i bezwarunkowej interwencji w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej. Natomiast obszary, na których występuje hałas o poziomie umiarkowanym, wymagają w dalszej kolejności zabiegów w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej. 
     Ze względu na szybko wzrastającą liczbę pojazdów samochodowych i niedostateczną ilość dróg szybkiego ruchu oraz złą jakość nawierzchni drogowych, głównym obciążeniem środowiska jest przede wszystkim hałas wytwarzany przez transport samochodowy. 
     Pod pojęciem monitoringu hałasu należy rozumieć wszelkiego rodzaju badania ciągłe lub cykliczne, wykonywane według ujednoliconych metodyk i ustalonej sieci punktów. 
     Otrzymane wyniki pomiarów hałasu komunikacyjnego i przemysłowego, w niniejszym opracowaniu porównywane są do wartości progowych przyjętych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 roku (Dz.U. Nr 66, poz. 64) i zamieszczone w tabeli 74. 
     W województwie świętokrzyskim, w ramach monitoringu hałasu oraz kontroli i ewidencji obiektów emitujących hałas, realizowane są działania obejmujące: 
1. Planowe, cykliczne badania hałasu komunikacyjnego w miastach, w celu opracowania planów akustycznych miast; 
2. Planowe badania hałasu drogowego na głównych trasach komunikacyjnych; 
3. Planowe i interwencyjne kontrole zakładów przemysłowych oraz innych obiektów emitujących hałas do środowiska.