CZĘŚĆ II. STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA

2. Monitoring jakości powietrza

2.1. Program badań 

      W problematyce badań stanu środowiska szczególne miejsce zajmuje ocena stanu zanieczyszczenia atmosfery. Rozpoznanie zanieczyszczenia powietrza jest podstawą oceny dotrzymania norm jakości powietrza, służy identyfikacji obszarów przekroczeń tych norm oraz analizie trendów. Informacje uzyskiwane w ramach funkcjonowania systemu są podstawą do kreowania strategii ochrony powietrza i podejmowania działań zmniejszających stopień jego zanieczyszczenia. Zgromadzone dane wykorzystywane są również w ustalaniu aktualnego stanu zanieczyszczenia atmosfery w odniesieniu do zakładów istniejących i projektowanych. 
      Monitoring zanieczyszczeń powietrza, jako system badań i analiz w zakresie pozwalającym na określenie jakości powietrza, realizowany jest na mocy ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz.196 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 1991 r., Nr 77, poz. 335 z późn. zm., w tym zm. Nr 106, poz. 668 z 1998 r.). 
     System monitoringu powietrza oparty jest na pomiarach stężeń zanieczyszczeń w powietrzu tzw. imisji, wykonywanych na stacjach pomiarowych wchodzących w skład sieci monitoringu: krajowego, regionalnego i lokalnego. W województwie świętokrzyskim występują wszystkie wymienione rodzaje sieci pomiarowych. Należy jednak podkreślić, iż sieci te wzajemnie się przenikają; sieci funkcjonujące w mniejszej skali przestrzennej stanowią element sieci funkcjonujących na wyższym poziomie. 
      Na sieć pomiarową jakości powietrza w województwie składają się: krajowa sieć nadzoru ogólnego, sieć regionalna i sieci lokalne. Sieć nadzoru ogólnego obejmuje stacje Inspekcji Sanitarnej funkcjonujące na obszarach miejskich i w uzdrowiskach, a głównym ich celem jest ocena narażenia ludności na zanieczyszczenie. Jedna ze stacji WSSE, zlokalizowana w Kielcach przy ul. Gałczyńskiego, należy do sieci stacji podstawowych w Polsce, których zadaniem jest śledzenie tendencji zmian stężeń wybranych zanieczyszczeń powietrza w skali kraju. 
      Sieć wojewódzka (regionalna) jest uzupełnieniem sieci krajowej, a funkcjonowanie jej wynika z potrzeb wojewódzkiej polityki ochrony środowiska. W ramach monitoringu regionalnego funkcjonują m.in. stacje Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska zlokalizowane w Kielcach i Chęcinach. 
      Badania jakości powietrza w sieci krajowej ustalane są centralnie. W sieci regionalnej program badawczy wynika z przyjętych w programie wojewódzkim założeń. Sieci lokalne (zakładowe) funkcjonują w wyniku realizacji obowiązków wynikających z decyzji wojewody lub starosty, wydawanych podmiotom gospodarczym w celu pozyskiwania informacji o poziomie zanieczyszczenia na terenach sąsiadujących z zakładem oraz wpływie obiektów na otoczenie. 
      Monitoring lokalny to głównie sieci zakładowe dużych zakładów przemysłowych województwa o znaczącym oddziaływaniu na stan zanieczyszczenia powietrza, a w tym: Cementowni „Nowiny” S.A. i ZPW „Trzuskawica” S.A., Cementowni „Ożarów” S.A., Kopalni i Zakładów Chemicznych Siarki „Siarkopol” w Grzybowie, Kopalni Siarki „Grzybów” w Rzędowie, Huty „Ostrowiec” S.A. w Ostrowcu Świętokrzyskim i Lafarge S.A. Cementowni w Małogoszczy. Programy badań Huty w Ostrowcu Świętokrzyskim i Cementowni w Małogoszczy włączone zostały do sytemu monitoringu powietrza w 1999 r., przy czym pełny roczny cykl pomiarów realizowanych zgodnie z zatwierdzonym projektem odnosi się do 2000 r. Ponadto pomiary stężeń zanieczyszczeń powietrza wykonywane są na lokalnej stacji miejskiej obsługiwanej przez Urząd Miasta Ostrowca Świętokrzyskiego przy ul. Głogowskiego. 
      W roku 1999 część zakładów, na mocy prawomocnych decyzji administracyjnych, zwolniona została z obowiązku monitorowania stężeń substancji zanieczyszczających powietrze, a należą do nich: Elektrownia im. T. Kościuszki w Połańcu, Pilkington Sandoglass Sp. z o.o. w Sandomierzu oraz Kopalnia Siarki „Grzybów” w Rzędowie. 
      Ogółem w roku 2000 w województwie pomiary jakości powietrza wykonywano na 30 stacjach pomiarowych zlokalizowanych na terenie 10 powiatów. Do jednostek administracyjnych o statusie powiatu nie mających stacji pomiarowej imisji należą powiaty: kazimierski, pińczowski i włoszczowski. Niezależnie od pomiarów stężeń zanieczyszczeń Inspekcja Sanitarna oraz niektóre zakłady wykonują, w siatce punktów rozmieszczonych na terenie całego województwa, pomiary opadu pyłu. Dla 3 wymienionych powiatów, nie dysponujących pomiarami stężeń zanieczyszczeń, opad pyłu jest jedynym wskaźnikiem jakości powietrza. 
      Pomiary imisji wykonywane są w większości metodami manualnymi, niemniej funkcjonuje już 5 stacji automatycznych wykonujących pomiary ciągłe. Stacje automatyczne tworzą sieć połączoną modemami z centralnym komputerem, który rejestruje mierzone wartości, zestawia je i statystycznie przetwarza dane pomiarowe dając na bieżąco możliwość oceny stanu czystości powietrza na danym terenie. 
      Program monitoringu jakości powietrza realizowany w województwie w roku 2000 obejmujący pomiary stężeń zanieczyszczeń przedstawia tabela 15

      Stopień zanieczyszczenia powietrza ustalany jest w odniesieniu do dopuszczalnych stężeń substancji zanieczyszczających. Są one porównywane z wartościami stężeń poszczególnych substancji – tzw. stężeń imisyjnych, uzyskiwanych z pomiarów monitoringowych lub obliczeń przy użyciu matematycznych modeli rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Od roku 1998 obowiązują w Polsce nowe przepisy w zakresie dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń powietrza, wprowadzone rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz.U. z 1998 r., Nr 55, poz. 355). Ostrzejsze wartości norm niektórych substancji zanieczyszczających zostały wprowadzone odrębnie dla parków narodowych, leśnych kompleksów promocyjnych, obszarów ochrony uzdrowiskowej oraz obszarów, na których zlokalizowane są pomniki historii wpisane na „Listę dziedzictwa światowego”. 
      Dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, określone wyżej wymienionym rozporządzeniem, a odnoszące się do rodzajów zanieczyszczeń i obszarów objętych badaniami na terenie województwa zawiera tabela 16
      Obowiązujące uregulowania prawne wprowadzają wartości dopuszczalne dla stężeń 30-minutowych i 24-godzinnych w postaci percentyli (wartości stężenia 30-min., której nie przekracza 99,8% wyników 30-min. w rocznej serii pomiarowej oraz odpowiednio wartości stężenia 24 godzinnego, której nie przekracza 98% wyników pomiarów dobowych w serii rocznej). 
      Interpretując wyniki pomiarów można je więc odnosić do norm: stężeń 30-minutowych - D30 (średnich chwilowych), stężeń 24-godzinnych - D24 (średnich dobowych) oraz stężeń średnich rocznych (Da). Ponadto dla potrzeb statystyki poglądowej posługiwać się można także nienormowanym stężeniem średniomiesięcznym – jako wartością średnią z dobowych stężeń pomierzonych w danym miesiącu (Dm).